Kenmerken van non-verbale communicatie in verschillende landen
Gaat op vakantie in het buitenland, veel toeristendenk niet na over het probleem van de taalbarrière: je kunt altijd proberen om jezelf in gebroken Engels uit te leggen, en als je elkaar niet begrijpt, zullen gebaren je te hulp komen. Het is alleen met het gebruik van gebaren in het buitenland dat men heel, heel voorzichtig moet zijn: in verschillende landen zijn er kenmerken van non-verbale communicatie. Het lijkt misschien dat non-verbale communicatie (gebaren, gezichtsuitdrukkingen, intonaties) universeel zou moeten zijn. maar culturen van verschillende landen ontwikkelden zich op verschillende manierenen in de loop van de tijd heeft elk land zijn eigen landkenmerken van non-verbale communicatie. Als u naar een ander land reist, moet u kennis maken met deze functies, anders zullen u en uw partner elkaar op zijn best niet begrijpen en in het slechtste geval zult u een conflict veroorzaken.
Misschien wel het bekendste voorbeeld van intercultureel verschil in gebarentaal knik, die in veel landen (waaronder de onze)betekent "ja", en in Bulgarije, Turkije en Griekenland - "nee". Als een Bulgaar, Griek of Turk zijn toestemming wil geven, zal hij het schudden van zijn hoofd gebruiken, wat we associëren met een negatief antwoord.
Laten we een ander beroemd gebaar nemen - gevouwen ringvinger en duimen. Amerikanen gebruiken het in de betekenis van "o" kei "(alles is uitstekend), de Fransen - in de betekenis van "nul", in Japan betekent dit gebaar "geld" ("betalen"), en in sommige landen (bijvoorbeeld in Portugal en Brazilië) wordt het als beledigend beschouwd. En veel moslims zullen dit gebaar nemen als een beschuldiging van homoseksualiteit. Trouwens, de betekenis van "vingers met een ringetje" kan verschillen afhankelijk van hoe de hand wordt gedraaid - palm naar zichzelf of van zichzelf.
Liefhebbers van rockmuziek staan bekend om zo'n gebaar "Geit" (midden, ring en duim ingedrukt ompalm pink en wijsvinger verhoogd naar boven). In sommige landen, is het zeer wenselijk om het te gebruiken buiten rockconcerten: in Argentinië, Italië en Roemenië gesprekspartner denken dat je hem wel een hoorndrager, en in sommige delen van Afrika zal dit gebaar als een belofte waar Makar kalveren niet worden achtervolgd te accepteren. Echter, in Brazilië en Venezuela, "goat" wordt beschouwd als goed geluk.
Opgeheven duim omhoog ook niet alle landen betekent 'uitstekend'. In Oostenrijk, Duitsland en Frankrijk betekent het "één", in Japan - "vijf", in Indonesië - een indicatie, en in Australië, Bangladesh, Nigeria, Griekenland, in Zuid-Italië en het Midden-Oosten, wordt dit gebaar ver weg gestuurd.
Kukish (fig), wat meestal zoiets betekent als "aFigu, "in Latijns-Amerika, Turkije en de mediterrane landen is een aanstootgevend gebaar - een analogon van de middelvinger in de meeste andere landen. Maar in Polen en de Balkanlanden zullen ze het eens zijn met de gebruikelijke interpretatie. In Japan, dit gebaar, noemen prostituees zichzelf mannen.
De kenmerken van non-verbale communicatie in verschillende landen komen niet alleen tot uiting in gebaren, maar ook in de grootte van de zone van persoonlijke ruimte. Eenvoudig gezegd, hoe heter het land entemperamentvolle bevolking, de minder toelaatbare afstand tussen gesprekspartners tijdens communicatie. In Europa wordt bijvoorbeeld een acceptabele afstand als 70 cm (arm's length) beschouwd en in Latijns-Amerika is het mogelijk om de gesprekspartner op een afstand van 30 cm te benaderen, en dit zal niet als een grove schending van de persoonlijke ruimte worden beschouwd.
Misschien is de verstandigste beslissing om de buitenlandse gesprekspartner zelf de grenzen van de zone van de persoonlijke ruimte te laten bepalen. echter verlies je waakzaamheid niet: opeens flirt je echt, maar je merkt het niet, flirtend voor de specifieke kenmerken van interculturele communicatie.
Doorgaan met de lijst met functies van gebarentaal in verschillende landen kan lang zijn, zodat we universeel advies geven: naar elk land gaan, allereerst uitvinden welke gebaren van begroeting en afscheid er worden aanvaard om te gebruiken en welke gebaren in dit land als onfatsoenlijk worden beschouwd. En probeer bij het omgaan met lokale mensen hun gebaren te beheersen en gebruik geen gebaar, zo niet zeker hoe het zal worden waargenomen.
